این روزها در آستانه هشت سال چشم انتظاری، دلم لک زده است برای لبخندت؛ برای آغوش گرمت، برای یک دل سیر پدر بودنت؛ بین خودمان بماند بعضی وقت‌ها آن‌قدر دلم ابری می‌شود و بغض گلویم را می‌گیرد که از قهرمان بودنت خسته می‌شوم و دوستفریاد بزنم و بابایم را بخواهم. 

سیده زهرا موسوی، فرزند شهید زنده، سید نورخدا موسوی، در سالروز هشتمین سال جانبازی پدرش، خطاب به او و سرزمینی که در آن به درجه شهید زنده بودن رسیده است، دل‌نوشته‌ای دارد.